سناریو اسکیپ روم خوابگاه: من آسیه هستم. تو یه روستای دورافتاده تو جنوب کرمان به دنیا اومدم. نه اسممو دوست دارم نه مردم ترسناک روستا رو . از وقتی یادم میاد مامان برای کمک به مخارج زندگیمون به شهر میرفت و تو خونه مردم کار میکرد. اهالی روستا انقدر بهش تهمت زدن تا آخر دق کرد و مرد . از اون روز به بعد بابا دیگه حال و روز خوشی نداره. همش یه گوشه اتاق خیره به ساعته و با کسی حرف نمیزنه . خواهر عزیزم سایه ؛ از روزی که دانشگاه قبول شدی و رفتی من خیلی تنهاتر شدم. چند ماهه که ازت بی خبرم . نه جواب نامه هامو میدی نه تلفنامو ؛ تنها امیدم به شماره ایه که بهم دادی. همون کسی که گفتی برات اون خوابگاه ارزون قیمت لعنتیو پیدا کرده . نگرانتم ؛ حال خوبی ندارم ؛ دلم خیلی میلرزه . میخوام بیام پیدات کنم .