در سال ۱۳۶۸ شمسی در طبقه منفی چهار یک ساختمان متروکه مریم هشت ساله به همراه پدر و نامادری خود زندگی میکردند.
نامادری مریم یکی از معروفترین دعا‌نویس‌های طهران بود، او برای نوشتن طلسم‌ها به درخواست موکل خود از مو، ناخن و خون مریم استفاده میکرد. درنهایت برای اجازه‌ی نوشتن طلسم نکرونومیکون در خواست وحشتناکی کرد که نامادری مجبور شد.
به مدت ۳۲ سال هر شب صدای جیغ و گریه یک دختر‌بچه از بیرون این ساختمان به گوش اهالی میرسید حتی با دخالت‌های زیاد پلیس هم علتی برای این صدا‌ها پیدا نشد، حال شما بدلیل حس کنجکاوی وارد این ساختمان و طبقه شدید تا علت صداهای شنیده شده را پیدا کنید که...
