از آنجا که طبیعت به تعبیری مادر انسان است، ما انسان‌ها به طور ذاتی علاقه و کشش خاصی نسبت به طبیعت داریم، به همین جهت سالیانه هزاران هزار گردشگر برای دیدن جاذبه‌های طبیعی در جهان سفر می‌کنند تا از قدرت شفابخش این نعمت طبیعی استفاده کنند. از این رو برای خواندن این مطلب با اسکیپ مگ همراه شوید تا گشتی در یکی از نفس گیرترین جاذبه‌های طبیعی جهان داشته باشیم.
قطعا آبشارها از هیجان انگیزترین جاذبه‌های طبیعی هستند و به خوبی می‌توانند زیبایی و قدرت زمین را به نمایش درآورند، منظره‌ی فرو ریختن ده‌ها تن آب از لبه‌ی یک صخره و یا فوران کردن آب از دل کوه را تصور کنید، واقعاً باشکوه و تحسین برانگیز است.
شگفتی پنهان
همیشه خصوصیات ویژه آبشارها مثل عظیم ترین، بلندترین، عریض‌ترین و… برای انسان جالب و حیرت‌انگیز بوده است و اگر می‌خواهید بدانید بلندترین آبشار جهان کدام است باید بگوئیم این عنوان متعلق به آبشار آنجل است.
بلندترین و البته زیباترین آبشار بدون وقفه جهان، یکی از شگفت انگیزترین صحنه‌های طبیعی در ونزوئلا را خلق کرده است، که سال‌ها در دل جنگل‌های ونزوئلا کشف نشده بود.
آبشار آنجل چطور کشف شد؟
در اعماق جنگل‌های ونزوئلا، در جنوب شرقی آن در قلب پارک ملی کانایما (Canaima) که بسیار وسیع است و از سال ۱۹۶۲ تحت حفاظت دولت ونزوئلا بوده است و به مانند یک فرشی سبز می‌ماند، نه چندان دور از مرز برزیل وگویان (Guyana)، ستون عظیمی از آب بر فراز فلات با سطحی صاف به نام «تپوی» جاری می‌باشد که غرش آن واقعا کر کننده است، زیرا قبل از فرو رفتن در پوششی از مه غلیظ باید صدها متر را طی کند.
علاوه بر چندین آبشار؛ از جمله آبشارمعروف آنجل، پارک کانایما پر از دریاچه ها، رودخانه ها، جنگل‌ها و بیش از صد تپوی یا کوه‌هایی با سطح صاف است. کانایما همچنین به دلیل تنوع گیاهی و جانوری خود مشهور است که برخی از آن‌ها فقط منحصر به همین منطقه هستند.
Auyán-Tepuí یا همان «آیوان تپوی» یکی از بزرگترین تپوی‌های متعدد موجود در کانایما می‌باشد. این کوه‌های عظیم یکی از قدیمی‌ترین کوه‌های قاره هستند که بیش از ۱۳۰ میلیون سال پیش شکل گرفته اند. ارتفاع آن‌ها از ۳۰۰۰ تا ۹۰۰۰ فوت است، آنقدر بلند هستند که اغلب در ابرها پوشانده شده‌اند و شیب آن‌ها بسیار تند است طوری که تقریباً عمودی به نظر می‌رسند.
با نگاهی به سازه‌های سنگی، نمی‌توان انکار کرد که آبشار انجل قدمت بیشتری از نوع بشر دارد. با این حال، مردم نمی‌توانند در مورد اینکه چه کسی این نقطه عطف را برای اولین بار «کشف» کرد، توافق کنند.
کارشناسان شواهدی ۱۰ هزارساله از جمعیت بومی در جنگل‌ها و ساوان‌های اطراف پیدا کرده‌اند که شامل ابزار سنگی ۹۰۰۰ ساله است. اعضای قبیله «پمون» حدود ۳۰۰ سال در این سرزمین ساکن بوده اند.
«سرخپوستان پمون» آبشار فرشته را با نام Kerepakupai Merú می‌نامند، که به معنی «جهش از عمیق‌ترین مکان» است. امروزه سرخپوستان پمون اغلب به عنوان راهنمای تور برای آبشار فعالیت می‌کنند. مردم بومی محلی پمون معتقدند که تپوی‌ها مقدس هستند و محل زندگی ارواح و نگهبانان سرزمینی موسوم به «ماواری» هستند، در حالی که آبشارها هم تجسم این ارواح هستند و حتی کوه آیوان تپوی (Auyan-tepui) در میان آن‌ها به عنوان «کوه شیطان» شناخته می‌شود.
آن‌ها همچنین معتقدند شخصی که آبشار فرشته را حتی یکبار در طول زندگی خود دیده است قدرت حیاتی خاص دریافت خواهد کرد.
ماواری‌های مرموز موجوداتی با قد کوچک هستند که جواهرات طلایی دارند و ملاقات با افراد جدید را دوست ندارند. پمون‌ها معمولاً مقداری غذا برای آن‌ها در شب می‌گذارند و می‌گویند که صبح‌ها خبری از این غذاها نیست. احتمالاً این فقط می‌تواند یک افسانه باشد اما چه کسی می‌داند؟ جنگل‌ها بسیار عظیم و اسرارآمیز هستند.
مقاله پیشنهادی برای مطالعه:
ورزش رفتینگ، تجربه ای هیجان انگیز از آب و طبیعت
در سال ۲۰۰۹ هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا اعلام کرد که این آبشار باید به خاطر «مردم پمون» تنها با عنوان «Kerepakupai Merú» نامیده شود.
داستان اکتشاف این آبشار بلند کمی غیر معمول است. با اینکه کاوشگران طلا در زمان‌های گذشته به این منطقه رفت و آمد می‌کردند آبشار آنجل به شهرت چندانی نرسید تا اینکه یک آمریکایی به نام «جیمی آنجل» در دهه ۱۹۳۰ به تنهایی بر فراز دره شیطان پرواز کرده و در جستجوی بسترهایی از سنگ طلا بوده است که با این آبشار زیبا ملاقات کرد. پس از بازگشتش، از آبشاری باورنکردنی که حدود یک کیلومتر به پایین سرازیر بود صحبت کرد، هر چند در آن زمان کسی او را باور نکرد. چهار سال بعد او به ونزوئلا بازگشت؛ این بار همسرش «ماری» (کمک خلبان و ناوبر) و دستیاران آنجل «گوستاو هنی» و «فلیکس کاردونا» او را همراهی می‌کردند.
آنجل موفق شد هواپیمای خود را بر روی تپویی فرود بیاورد که یک شاهکار جسورانه بود، حالا او اولین فرد شناخته شده‌ای بود که قدم در «آیوان-تپو» گذاشت. اما هواپیما در گل و لای بالای کوه گیر کرد. بنابراین آنجل و سه همراه او که یکی از آن‌ها همسرش بود مجبور شدند از کوه پایین بیایند و از داخل جنگل به محلی امن بروند، سفری دشوار که ۱۱ روز به طول انجامید.
خبر ماجراجویی آن‌ها به سرعت پخش شد و آبشار به افتخار «جیمز آنجل» به نام کاشف نام‌گذاری شد. این هواپیما ۳۳ سال در بالای تپویی باقی ماند و در سال ۱۹۷۰ برای بازسازی به موزه هوانوردی منتقل شد.
تا قبل از قرن بیستم لقب بلندترین آبشار جهان برای آبشار تولگا با ارتفاع ۹۴۸ متر در کشور آفریقای جنوبی بود، اما با کشف آبشار آنجل عنوان بلندترین آبشار جهان به این آبشار اختصاص یافت و در سال ۱۹۹۴ به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شد.
بهترین زمان رفتن به آبشار آنجل
حالا که اطلاعاتی در مورد این آبشار زیبا به دست آوردید شاید بخواهید بدانید چطور می‌شود به این مکان شگفت‌انگیز و جادویی سفر کرد؟ یا اینکه چه زمانی بهترین زمان سفر به این منطقه است؟
با این وجود که سالانه صدها هزار بازدید کننده به دیدن آبشار آنجل می‌آیند و دولت ونزوئلا هم از گردشگری و توریسم حمایت می‌کند، حتی امروز نیز سفر به این آبشار چندان هم آسان نیست. از همه چیز گذشته باران مسئله‌ای است که گردشگران باید با آن دست و پنجه نرم کنند.
بهترین زمان بازدید از آبشار انجل، بین ماه‌های می و نوامبر است. بین دسامبر و اپریل، احتمال بارش باران بسیار کم است و با وجود اینکه همه آبشارها فعال هستند ولی به علت تبخیر آب، به باریکه‌هایی کم جان تبدیل می‌شوند. اگر در فصل باران به این منطقه سفر کنید در کنار تمام سختی‌ها آبشار خروشان و دیدنی خواهد بود البته اگر ابرها قله کوه را نپوشانند.
اگر در فصل خشک سفر کنید، شاهد پوشش ابری کمتری خواهید بود اما قطرات آب پیش از برخورد به کف دره تبدیل به مه می‌شوند. اما با همه‌ی این تفاسیر نمی‌شود غیر از این تصور کرد که آبشار آنجل رویایی فوق العاده است.
دسترسی به آبشار آنجل چگونه است؟
دسترسی به آبشار خودش نیز یک ماجراجویی است. اولین قدم این است که از شهر بزرگی مثل کاراکاس که پایتخت ونزوئلا است با هواپیما به پارک ملی کانایما بروید. در واقع «کانایما» با تنوع عجیب حیات وحش استوایی و چشم اندازهای منحصربفرد و الهام بخش دروازه آبشار آنجل به حساب می‌آید. کمپ موجود در پارک ملی از آبشارهای انجل حدود ۵۰ کیلومتر فاصله دارد و توسط چندین آبشار (با ارتفاعی کمتر از آنجل) احاطه شده است؛ آبشارهایی که به سمت یک تالاب زیبا جاری می‌شوند به خاطر وجود مواد معدنی، رنگ متفاوتی پیدا کرده و سواحل شنی کناره‌های آن را گرفته اند.
بعد از آن این ممکن است یک سفر چند ساعته از رودخانه با قایق داشته باشید که در انتهای مسیر باید حدود یک ساعت در پارک ملی پیاده روی کنید تا به پایه آبشار برسید و یا یک پرواز کوتاه و هیجان‌انگیز با هلی کوپتر یا هواپیما بر فراز آویان-تپوی. هر کدام را انتخاب کنید در کنار سختی‌های مختص به خود جذابیت‌های زیادی را به همراه دارند. مثلاً اگر سفر با قایق را انتخاب کنید در کنار اینکه ممکن است به خاطر حجم و سرعت آب رودخانه خیس شوید می‌توانید از قدم زدن در جنگل‌های انبوه ونزوئلا لذت ببرید. اگر سفر با هلی کوپتر را انتخاب کنید در کنار تماشای منظره فوق العاده آبشار و جنگل‌های اطراف از ارتفاع بالا و همچنین دیدن جریان عمودی و زیبای رودخانه از لبه تپویی، ممکن است به دلیل اینکه قله‌های کوه اغلب با ابر پوشانده شده‌اند نتوانید چیزی ببینید.
در مورد آبشار آنجل بیشتر بدانیم
قبل از وصف صحنه زیبای دیدن آبشار بد نیست بیشتر در مورد آبشار بدانید، آنجل آبشاری است که با ارتفاع ۹۷۹ متری و سقوط آزاد هشتصد و هفت متری خود لقب بلندترین آبشار جهان را داراست و همانطور که قبلاً گفته شد از دل کوه‌های آویان تپویی به جنگلی در پایین دست خود سرازیر می‌شود و بخش اعظم آن پیش از رسیدن به زمین به شکل مه در می آید. آب این آبشار از بارش‌های فراوان برف و باران در این منطقه تأمین می‌شود و به همین خاطر هیچ وقت خشک نمی‌شود؛ از شدت آب این آبشار در فصل‌های خشک کاسته می‌شود و به شکل باریکه‌ای از آب در می‌آید. آب سرازیر شده از این آبشار در نهایت به رودخانه «چورون» می‌ریزد که خود شاخه‌ای از رود «کارائو» (Carrao River) می‌باشد و این رود هم در نهایت به رود «اورینوکو» (Orinoco) می‌ریزد. در پایین دره، خاک به دلیل رطوبت زیاد غنی‌تر است و گونه‌های بیشتری از گیاهان وجود دارد. به عنوان مثال ممکن است بامبو، ارکیده یا گیاهان حشره خوار را ببینید. انواع بیشتری از حیوانات نیز وجود دارند. در بالای درختان، ممکن است میمون زوزه کش، اوپوسوم یا موش پرنده را ببینید، یا حتی یک جگوار یا پوما را ملاقات کنید.
مقاله پیشنهادی برای مطالعه:
بعد از اینکه مدتی در جنگل‌های متراکم قدم می‌زنید و از بارندگی شدیدی که خاک را کاملاً لیز کرده خیس شده اید، پرندگان خاص و مارمولک‌های سریع پا شگفت‌انگیز و برخی از ۶۲۸ گونه پرنده‌ای را که ۴۱ تای آن‌ها بومی هستند و در هوای مرطوب پرواز می‌کنند را مشاهده خواهید کرد.
ناگهان صدای مهیبی به گوش می‌رسد، غرش کر کننده سقوط حجم زیادی از آب. این صدا هر شنونده‌ای را کنجکاو می‌کند، اما جنگل‌ها فشرده‌اند و درخت‌ها طوری یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند که گویی قصد دل کندن از هم را ندارند و همین باعث شده دید درستی نداشته باشید. باید هنوز جلوتر بروید، کوه‌های سر به فلک کشیده توجه شما را به خود جلب می‌کنند که در حجابی از مه خود را پنهان کرده اند. علت این مه باران‌های گرمسیری شدید بر روی تپوی است. بنابراین قسمت بالای «آویان تپوی» همیشه مرطوب است و اغلب در مه پوشیده شده است. گاهی اوقات ابرها پایین می‌آیند و جنگل‌ها را با مه می‌پوشانند.
تجربه زیبای تماشای فرشته پنهان
اینجا نه جنگل‌هایش شبیه بقیه جنگل‌هایی است که تا بحال دیده‌اید و نه کوه هایش. این یک تجربه طبیعت گردی خارق العاده است که در آن قدرت خالق را با جان و روح‌تان حس می‌کنید، از زیبایی همه چیز شگفت زده می‌شوید و احساس می‌کنید در زمان به عقب سفر کرده‌اید و به یک مکان جادویی و گمشده آمده اید. صدا نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود و کم کم این فرشته خود را نمایان می‌کند، سر خود را بالا می‌آورید اما کوه آنقدر بلند است که به سختی می‌توانید بالای آبشار را ببینید. شما می‌توانید قطرات کوچک آب را هنگام فرود روی پوست صورتتان احساس کنید. قطرات آبی که گویی از قلب آسمان به زمین می‌چکند و ارتفاع حدود یک کیلومتری را طی می‌کنند (۱۵ برابر ارتفاع نیاگارا و ۳ برابر برج ایفل) و وقتی به زمین می‌رسند به ذرات بسیار کوچک تبدیل می‌شوند. در فصل پر آب، هر قطره آب پس از کوبیدن خود به زمین به هزاران هزار ذره تقسیم می‌شود و تا چند متر آن طرف‌تر پرواز می‌کند. این هزار تکه شدن قطرات آب در همراهی با نور خورشید رنگین کمان‌هایی را خلق می‌کند که در سایر نقاط زمین به ندرت خواهید دید. در اینجا آب از تراس سنگی به استخر بزرگی سرازیر می‌شود که توسط سرخس‌ها و درختان بلند احاطه شده است. مجموع ریزش‌ها مجموعاً ۳۲۱۲ فوت است، که اساس تفاوت و تمایز «آنجل فالز» به عنوان بلندترین آبشار روی کره زمین است.
آبشار آنجل رویای تمام گردشگران
طبیعت دل‌انگیز و بکر کوه و رودخانه در کنار آبشار باعث شده تا این منطقه مقصدی برای تفریحات هیجان‌انگیز زیادی باشد و همه با سلایق مختلف بتوانند سفری ماجراجویانه، پر هیجان و خاطره‌انگیز را تجربه کنند؛ از جمله این تفریحات می‌توان به صخره نوردی و بند بازی روی آبشار، شنا در حوضچه‌های اطراف آبشار، پرش از آبشار، عکاسی و قایق سواری در رودخانه‌های مجاور اشاره کرد.
در نهایت از آنجا که دل کندن از آنجل استثنایی و طبیعت فوق العاده گران «سابانا» سخت است اگر تمایل دارید شبی را در نزدیکی آبشار یا در میان جنگل‌های انبوه سپری کنید اقامتگاه‌هایی که در قالب کمپ و اغلب توسط محلی‌ها اداره می‌شود محل مناسبی است که لذت یک شب به یادماندنی در طبیعتی منحصربفرد را نصیبتان می‌کند.
