پینت بال، ورزش و بازی است که امروزه طرفداران بسیار زیادی دارد. در پینت بال هم میتوانید تفریح و سرگرمی را تجربه کنید، هم میتوانید ورزش کرده و هم باید از قدرت تصمیم گیری در لحظه استفاده کرده و هم اینکه میتوانید مانند یک جنگجوی واقعی تصمیم بگیرید. آنچه در این مقاله میخوانید، معرفی ورزش و سرگرمی پینت بال است. اما در ابتدا بهتر است کمی با تاریخچهی این ورزش آشنا شوید.
تاریخچهی پینت بال
آنچه امروزه به نام پینت بال از آن یاد میشود، ورزشی است که قدمت چندانی ندارد و میتوان آن را جزو سرگرمیهای جدید عنوان کرد. اولین پینت بالها به سال ۱۹۶۰ باز میگردد. در این سال شرکت نلسون پینت، گلولههای رنگی را در پوستههای ژلاتین قرار داد و آنها را تولید نمود. این گلولهها، اولین توپهای رنگی مسابقهی پینت بال بود.
این شرکت برای شلیک این گلولههای رنگی، از تپانچههای سفارشی CO2 استفاده مینمود. اما این فناوری نه برای بازی، که برای نشانهگذاری بر روی درختان یا دامها و از راه دور استفاده میشد. شاید به همین دلیل است که امروزه به جای پینت بال، واژهی مارک پینت بال را میشنوید.
در سال ۱۹۷۰، هیز نوئل و چارلز گینز، برای دریافتن موضوع بقا خارج از خانه، و دست یافتن به غرایز زنده ماندن، این بازی را با استفاده از این توپهای رنگی اختراع کردند، همچنین اولین قوانین بازی پینت بال توسط باب گرنسی بنیان نهاده شد.
البته بد نیست بدانید که تا ۱۱ سال بعد هیچ مسابقهای در این زمینه انجام نشد. اما قبل از بازی مجبور به آزمایش توپها و گلولهها بودند تا اطمینان حاصل کنند که هیچ صدمهای به بازیکنان نمیرسد. در سال ۱۹۸۲ باب گورنسی اولین زمین تجاری پینت بال را در نیوهمپشایر افتتاح کرد. وی موفق شد برندNational Survival Game را افتتاح کرده و با نلسون پینت قرارداد بست و تنها توزیع کننده محصولات پینت بال نلسون پینت شد.
۱۹۸۳ برای ورزش نوپای پینت بال بسیار سال شلوغی بود. اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور NSG برگزار شد. اولین برندگان مسابقات در تاریخ پینت بال، تیم The Unknown Rebels بودند.
تا آن زمان، از این ورزش به نام بازی ملی بقا یاد میشد. اما در سال ۱۹۸۴، این ورزش به نام پینت بال تغییر نام داد. تغییراتی نیز در تجهیزات به وجود آمد. برای اینکه راحتتر بتوان آثار رنگی را پاک کرد، به جای رنگ با پایهی روغن، از رنگ با پایهی آب استفاده شد. در این زمان برای اولین بار انگلیس و استرالیا نیز این بازی را تجربه کردند.
مقاله پیشنهادی برای مطالعه:
معرفی مراکز پینت بال در شرق تهران
در سالهای ۱۹۸۵ و ۸۶، این بازی توانست جای خود را در سراسر جهان بگشاید. تجهیزات ارزانتر و تخصصیتر شد و مهاربندها، محافظهای صورت و پاک کنندههای بشکه در دسترس قرار گرفتند.
در سال ۲۰۰۱، NPPL استفاده از شمعهای بشکه را در رویدادهای پینت بال ممنوع کرد.
در سال ۲۰۰۲ در جام جهانی اتفاقی عجیب رخ داد. یکی از اعضای تیم که در مسابقات بازی نمیکرد در خارج از مرز زمین پنهان شد و تلاش کرد بازیکنان حریف را از بین ببرد. این واقعه احتمالاً یکی از بدترین موارد تقلب در تاریخ پینت بال رقابتی بوده است.
در سال ۲۰۰۰ بسیاری از کارهای رسمی پینتبال مانند حق ثبت اختراع انجام شد. بسیاری از شرکتها تلاش کردند حق ثبت را خریداری کرده و برخی اختلافات حقوقی با ثبت اختراعات مختلف رخ داد. پینت بال در این مرحله به صنعت کاملاً تجاری در دست سرمایه داری تبدیل شده بود.
با این حال، طی دو سال این واقعه به سرانجام رسید و در حالی که بازیکنان رقابتی کاملاً مخالف استفاده از کالیبر ۵۰ برای این بازی بودند، بازاری برای بازیکنان جوان و تفریحات خانوادگی بوجود آمد. با این کار نسخه Low Impact پینت بال شروع شد و این ورزش شدیدا مورد استقبال مخاطبان در سراسر جهان قرار گرفت.
پینت بال به یک پدیده بزرگ در سرگرمی و تفریح و یکی از ایمنترین ورزشها در کمتر از سه دهه به حساب میآید. البته باید گفت تمامی نکات مهم این ورزش را باید رعایت کرد، بر فرض مثال کلاه ایمنی برای محافظت از سر باید همیشه روی سر قرار داشته باشد که این استانداردهای ایمنی در سراسر جهان از گذشته تا به امروز برقرار بوده است.
پینت بال چیست؟
پینت بال ورزشی است که در آن بازیکنان سعی میکنند با شلیک توپهای رنگی به یکدیگر، حریفان را از دور مسابقه خارج کنند. توپهای رنگی (که به آنها «پینتبال» گفته میشود) از طریق دستگاهی به نام نشانگر پینت بال (یا اسلحه پینت بال) شلیک میشوند. هنگامی که گویهای رنگی به فرد مقابل برخورد میکنند، رنگ آزاد شده و لباس شخص مقابل رنگی میشود.
به عبارت دیگر، زمانی که توپ به فردی برخورد میکند، فرد رنگی شده و به این معنی است که تیر خورده و در نتیجه از بازی حذف میشود و باید به نشانه تسلیم شدن زمین بازی را ترک کند. این بازی اغلب به عنوان یک ورزش رقابتی سازمان یافته است. این ورزش به صورت حرفهای و در سطوح بالا در بر گیرنده لیگها، مسابقات و تیمهای حرفهای است. زمین این بازی با موانعی پوشانده میشود که هم میتواند از موانع طبیعی باشد و هم میتواند از موانع ساخته شده به این منظور استفاده کرد. این موانع برای این است که بازیکنان برای پنهان شدن در پشت آنها استفاده کنند.
هدف میتواند بسته به نوع بازی که افراد انجام میدهند متفاوت باشد. گاه بازیکنان باید پرچم در دست تیم حریف را بگیرند، گاه لازم است از یک نقطه خاص در زمین دفاع کنند یا یک امتیاز خاص را بدست آورند. برخی مواقع نیز بایدتمام بازیکنان دیگر در زمین را حذف کنند تا اینکه آنها تنها بازیکن یا تیم باقی مانده باشند.
همه چیز درباره پینت بال
پینت بال همانطور که گفتیم، ورزشی جذاب است که در آن بازیکنان برای از بین بردن حریفان خود تلاش میکنند. آنها به کمک توپهای رنگی به حریفان برچسب میزنند و به این وسیله نشان میدهند که حریف تیر خورده است. این کار به واسطهی کپسولهای حاوی رنگ محلول در آبی انجام میشود که با پوسته ژلاتین پوشانده شده (که به آن توپهای رنگی گفته میشود). این توپها از دستگاهی به نام نشانگر پینت بال خارج میشود. بازیکنان به این ترتیب حریفان را حذف میکنند و از بین میروند.
بازیها در زمینهای بیرونی یا داخلی با اندازههای مختلف انجام میشوند. یک زمین بازی با موانع طبیعی یا مصنوعی پوشانده شده است و بازیکنان از آنها برای پوشش و استتار استفاده میکنند. بسیاری از زمینهای بازی داخلی و خارجی از اشیا بادی (در اصطلاح پناهگاه) در اندازهها و شکلهای مختلف استفاده میکنند تا یک «طرح» ایجاد کنند که به بازیکنان اجازه میدهد بر اساس آن استراتژی و برنامهی فرار خود را تدوین کنند.
مقاله پیشنهادی برای مطالعه:
معرفی برترین مراکز پینت بال در غرب تهران
قوانین بازی پینت بال متفاوت است، اما میتواند شامل گرفتن پرچم، حذف، محدودیت مهمات، دفاع یا حمله به یک نقطه یا منطقه خاص، یا گرفتن اشیا پنهان شده در منطقه بازی باشد. بسته به نوع بازی، زمان بازیها میتواند از چند ثانیه به چند ساعت یا حتی چندین روز ادامه پیدا کند.
پینت بال کار تیمی، برنامه ریزی و رقابت سالم را ارتقا میبخشد. تعداد روزافزونی از شرکتها (بزرگ و کوچک)، مدارس و گروههای جوانان همه پینت بال را به عنوان ابزاری قدرتمند در برنامههای توسعه تیم استراتژیک خود گنجاندهاند که میتواند محرک بسیار مناسبی برای پیادهسازی افکار خلاقانه آنها باشد.
اسلحههای رنگی چه خصوصیاتی دارند
اسلحه. های رنگی، که به آنها «مارکر» نیز گفته میشود، در اشکال و سبکهای گوناگونی وجود دارد. انرژی شلیک آنها ممکن است توسط دی اکسید کربن (CO2)، نیتروژن (N۲) یا هوای فشرده تامین شود. بسیاری از آنها دارای مخازنی هستند که از سیلندرهای قابل شارژ بزرگ به نام «مخازن» یا «بطری» استفاده میکنند که صدهابار میتوانند شلیک کرده و پس از آن تخلیه میشوند. بعضی از آنها از پاورهای کوچک ۱۲ گرمی CO2 به عنوان منبع تغذیه خود استفاده میکنند، هر پاور برای ۱۵ تا ۳۰ شلیک مناسب است.
برای شلیک بااسلحههای رنگی (pumpguns)، در هر سری که نیازمند شلیک هستید، ابتدا بایدپمپ نشانگر یا پینت بال را خاموش کنید، سپس ماشه را فشار دهید تا پینت بال را شلیک کنید. هربار باید این روند را انجام دهید.
اگر از اسلحههای رنگی نیمه اتوماتیک استفاده میکنید، اولین باری که میخواهید شلیک کنید معمولاً باید دستگیره را به عقب بکشید. اما پس از شلیک اولین توپ رنگی، شلیکهای بعدی بسیار راحتتر شده و دیگر نیازی به عقب کشیدن آن نیست.
هر بار که میخواهید یک توپ پینت بال را شلیک کنید، باید ماشه را فشار دهید. در صورتی که اسلحهای که از آن استفاده میکنید کاملا خودکار باشد، هنگامی که برای اولین بار ماشه را فشار میدهید، تفنگ شروع به شلیک توپهای رنگی میکند و تا زمانی که ماشه را فشار دهید، اسلحه به صورت خودکار توپهای رنگی را شلیک میکند. هنگامی که ماشه را آزاد میکنید، اسلحه شلیک را متوقف میکند.
اسلحههای پینب بال یا پینت گانها از بسیار ساده تا بسیار پیچیده متغیر هستند. اما آنچه که در همه آنها مشترک است، محدودیت در قدرت و دامنه آنها است. محدودیت ایمنی بین المللی در سرعت از طریق فوت بر ثانیه «FPS» اندازه گیری میشود. در این روش اندازهگیری میزانی که سلاح گرم یک توپ پینت را شلیک میکند ۳۰۰ فریم در ثانیه است. از کرونوگراف برای آزمایش محدودیت سرعت استفاده میشود و تمام سلاحهای رنگی را میتوان تنظیم کرد تا در محدودیت سرعت شلیک کنند. باید گفت برد اسلحه نیز محدود است و نهایت برد آن در مدلهای حرفهای ۵۰ یارد یا ۴۵ متر است.
توپهای رنگی پینت بال چه ویژگیهایی دارند
پینت بال یک کپسول ژلاتین با پوست نازک است که مایع رنگی درون آن قرار داده شده است. توپهای رنگی شبیه کپسولهای بزرگ گرد روغنی هستند. موادی که داخل توپهای رنگی با آن پر شده است غیر سمی، غیر سوزاننده، محلول در آب و قابل تجزیه است. با آب و صابون ملایم از لباس و پوست نیز به سادگی شسته میشود. توپهای رنگی، طیف وسیعی از رنگهای رنگین کمانی از رنگهای روشن دارند: آبی، صورتی، سفید، نارنجی، زرد از رنگهایی است که به وفور در اکثر مراکز پینتبال میتوانید ببینید. وقتی یک توپ رنگی به یک بازیکن برخورد میکند، پوست نازک ژلاتین شکافته میشود و مایع داخل آن بر روی لباس بازیکن علامت و لکهای رنگی برجای میگذارد. بازیکنی که مشخص شده باشد از بازی حذف میشود.
ایمنی در بازی پینت بال چگونه رعایت میشود
برای ایمنی، بازیکنان پینت بال باید همیشه از عینک مخصوص برای پینت بال استفاده کنند تا چشم آنها محافظت شود. عینک باید در حین بازی و در هر زمان که فرد در محلی که تیراندازی مجاز است مانند دامنه هدف یا ناحیه کرونوگراف استفاده شود. ماسک محافظ صورت تقریباً در همه جا اجباری است و در صورت نبودن فرد جریمه شده و حتی داور بازی میتواند اقدام به حذف بازیکن خاطی کند.
پینت بال یک ورزش بسیار ایمن است اما این ایمنی در صورتی است که قوانین ایمنی رعایت شود. آمار بیمه نشان داده است که پینت بال از گلف، دویدن آهسته، تنیس، شنا و سایر ورزشها ایمنتر است. داوران داخل زمین ملزم به اجرای قوانین ایمنی و بازی هستند. هیچگونه تماس فیزیکی در بازی مجاز نیست و بازیکنان به دلیل نقض قوانین ایمنی یا بازی از بازیها یا سایتهای بازی بیرون رانده میشوند. فیلدها مرز دارند و بازیکنی که از مرز یک زمین خارج شود از آن بازی حذف میشود.
مزایای بازی پینت بال
پینت بال ورزشی است که توسط افراد از هر حرفه و سبک زندگی انجام میشود. این ورزش، از آن دست بازیهایی است که در آن زنان و مردان به طور مساوی رقابت میکنند. بد نیست بدانید که در این ورزش اصلا سن مطرح نیست و از سنی که توانایی درک مسابقه را داشته باشند میتوانند وارد بازی شوند.
مانندبازی شطرنج، توانایی تفکر سریع و قاطع همان چیزی است که شما را به یک ستاره در پینت بال تبدیل میکند. هوش و عزم راسخ، نه فقط قدرت، سرعت و چابکی، رمز موفقیت در این ورزش است. پینت بال یک ورزش شخصیت ساز است که در آن بازیکنان هم سرگرم میشوند و هم استرس بالایی را تجربه میکنند. یاد میگیرند چگونه کارگروهی انجام دهند واعتماد به نفس و تواناییهای رهبری را پیدا میکنند که این در زندگی روزمره آنها هم تاثیر به سزایی دارد.