با خواندن این مقاله به یکی از خاص ترین، جالبترین و شاید شگفت آورترین مکانهای دیدنی دنیا خواهید رفت.
در نگاه اول این معبد زیبا که در شمال هند، در دشنوکه (Deshnoke) تقریبا بیست کیلومتری بیکانر (Bikaner) در راجستان که به آیین هندوها تعلق دارد، کاملاً شبیه بقیه معبدهای موجود در هند به نظر میآید. خدای معبد یکی از قدرتمندترین الهههای منطقه در نظر گرفته میشود و معبد «کارنی ماتا» مورد احترام بسیاری از مردم محلی و تعدادی از افراد در سراسر کشور است.
زائران برای ادای احترام به قدیس و الهه «کارنی ماتا» به این مکان میآیند. «کارنی ماتا» یک زن هندو بود که در زمان جنگ متولد شد. او به عنوان سمبلی از یک الهه جنگجو توسط پیروانش پرستش میشود. «ماتا» زندگی زاهدانهای داشت و در طول زندگی خود بسیار مورد احترام بود. در روایتهای مربوط به این الهه کمکهای زیادی به افراد مختلف نقل شده است که تعدادی از آنها به خاطر ایجاد معبدهای مختلف به نام این الهه یادآوری شده است.
افسانه «کارنی ماتا»
داستانی که مرتبط با معبد مورد بحث ما میباشد این گونه نقل شده است وافسانهها حاکی از آن است که لاکسمن، پسر خواهرش و در روایتی دیگر پسر خودش، در حوضچهای در «کاپیل ساروار» در حالی که میخواست از آن آب بنوشد، غرق شد. کارنی ماتا از «یاما» خدای مرگ التماس کرد که او را زنده کند. یاما در ابتدا درخواست او را رد کرد ولی سرانجام تسلیم شد و به لاکسمن و همه فرزندان مذکر کارنی ماتا اجازه داد تا به عنوان موش تناسخ پیدا کنند. سپس کارنی ماتا جسد را با خود به اتاقی برده و در را قفل میکند، پس از مدتی آنها هر دو در حالی از اتاق خارج میشوند که پسرک زنده شده است. در روایتها اینگونه آمده است که الهه مقدس ماتا با فرشته مرگ معاملهای کرده است و آن این بوده که در صورتی که این پسر را مجدد به آنها بازگرداند، اگر هر یک از اعضای خانواده کارنی بمیرد به شکل موش در آید و الهه مرگ این درخواست کارنی را پذیرفت و از آن زمان موشها مورد احترام افراد معتقد به این خدایان واقع شدند.
بنابراین این معبد عجیب خدایان دیگری هم در خودش جا داده است، که همان موشهای مقدس هستند.
آنها در حیاط گشت میزنند، از درها بیرون میآیند و دائما از پلهها بالا و پایین میروند و به گوشه و کنار معبد سرک میکشند. نه یکی، نه دو تا، بلکه هزاران هزار موش در سرتاسر این مکان زندگی میکنندو میتوانید تعداد بسیار زیادی را در آنجا ببینید. در واقع شهرت این معبد دقیقاً به دلیل وجود این همه موش است.
به معبد موشها خوش آمدید
مطمئنم شما هم با خواندن این جملات احساسات عجیبی به سراغتان آمده، مثل اینکه انسانها چطور برای زیارت وارد چنین مکانیشوند. اما قرار است باچیزهای عجیبتری نیز مواجه شوید، پس به خواندن ادامه این مطلب دعوتتان میکنم.
زائران، موشهای موجود در این معبد را الهه میدانند و آنها را میپرستند. بسیاری از مردم برای ادای احترام مسافتهای زیادی را طی میکنند تا برای موشها هدیه و پیشکش بیاورند. این معبد بازدیدکنندگان و همچنین گردشگران کنجکاو را از کشور هندو از سراسر جهان جذب میکند و آنها را برای دریافت برکت دعوت میکند.
«جو-دان» شخصی که به عنوان خادم در این معبد زندگی میکند وظیفهاش مراقبت از موشها است اما او فقط به آنها خدمت نمیکند بلکه او با آنها زندگی میکند؛ در کنار آنها غذا میخورد، آب مینوشد و میخوابد. جو-دان معتقد است که آنها اجداد او هستند که پس از مرگ به شکل موش متولد شده اند. شاید برای ما یا خیلی اشخاص دیگر این موضوع ملموس نباشد یا به آن اعتقادی نداشته باشیم اما مردم، اینجا به تناسخ اعتقاد دارند. او میگوید: «برخی از آنها پدربزرگ من هستند، آنها همه اعضای خانواده من هستند که پس از مرگ به شکل موش در میآیند و هر موش پس از مرگ در شمایل انسانی متولد میشود».
جو-دان و طایفهاش از نوادگان افرادی هستند که معتقدند تولد و تولد دوباره در قبیله او تحت سرپرستی و مراقبت ماتا هدیه ویژهای است، به همین دلیل آنها خود را وقف خدمت به موشها کرده اند. در واقع اعتقاد آنها به تناسخ آنقدر قوی است که هرگز با موشها به عنوان جوندگان رفتار نمیکنند بلکه آنها با موشها غذا میخورند و حتی گویی نان و غذایشان را با افراد خانوادهشان که همان موشها هستند تقسیم میکنند. آنها این موشهای مقدس را اجداد چارانها میدانند و آنها را کباس (Kabbas) یا بچههای کوچک مینامند و حتی قبل از اینکه خودشان چیزی بخورند به موشها غذا میدهند.
در آشپزخانه معبد چه میگذرد؟
در آشپزخانه معبد وقتی که زنان مشغول آشپزی هستند تست کنندگان ویژه یعنی موشها اجازه دارند از همه مواد غذایی موجود در آشپزخانه بچشند، این اتفاقی است که میتواند هر رستورانی را در سراسر جهان به تعطیلی بکشاند اما در این آشپزخانه اگر موشها با انسانها غذا بخورند این نشان خوشبختی است. آنها معتقدند اگر جلوی این کار را بگیرند الهه مادر ناراحت و عصبانی خواهد شد. بنابراین موشها در سراسر آشپزخانه آزاد هستند که به هرجا بروند و از تمامی مواد غذایی برای خودشان تغذیه کنند.
اعتقادی وجود دارد که حتی اگر موشها از آب و غذاهای تهیه شده در معبد بنوشند و تغذییه کنند این اتفاق بسیار شگون دارد و شانس قطعاً به این افراد روی خواهد آورد. بنابراین برای طرفداران کارنی ماتا مهم نیست کهاز نظر دیگران این موشها چه شکلی هستند، همین کافی است که عبادت کنندگانشان آنها را مقدس میبینند. به قدری مقدس که حتی تعدادی از زائران هم حاضرند از شیر و بقایای غذای این موشها بخورند.
بسیاری از عبادت کنندگان بر این باورند که بزاق موشها خواص درمانی دارد و بر همین اساس غذا و شیرشان را با موشها تقسیم میکند. یک نکته مهم برای معبد این است که قبل از طاعون بوبونیک وجود داشته است اما طاعون باعث نشذ که این معبد دلیلی برای تعطیل شدن پیدا کند.
موشهای مقدس
حدود ۲۵۰۰۰ موش سیاه در این معبد زندگی میکنند. این موشها آن قدر مقدس هستند که هر روز با آنها مانند افراد مشهور رفتار میشودبه همین علتگردشگران زیادی به این معبد میآیند. اما برای ورود به معبد باید کاری انجام دهند که تن بسیاری را به لرزه درمی آوردو احساس ترس عجیبی وجود انسان را پر میکند. زائران و گردشگران این مکان باید کفشهای خود و حتی جورابهایشان را در بیاورند و با پای برهنه داخل این مکان شوند. حالا حتی با خواندن این خطوط هم تمام انگشتان پا شروع به مور مور کردن میکند و شاید کاملاً بیحس شوند. اصلاً تصور کردن چنین صحنههایی هم سخت است.
این قانون، از له کردن موشها توسط مردم جلوگیری میکند، اما باعث میشود که برای گردشگران یک تجربه چندشآور و چسبناک ایجاد کند، کف معبد پر از فضولات موشها است.
در این معبد چه چیزهایی را تجربه میکنید؟
در سرتاسر معبد مردم چیزهایی را تجربه میکنند که در حالت نرمال جرأت انجام دادن آن را ندارند و بچهها اجازه انجام کارهایی را دارند که مردم در جاهای دیگر آن را وحشتناک میدانند. مثل غذا دادن به موشها با دست و نوازش کردن آن ها. مردم اینجا معتقدند که موشها در این مکان کار بدی انجام نمیدهند و برای انسان خطرناک نیستند و همین موضوع است که این معبد را خاص میکند. چون بیرون از این معبد همیشه ترس از موشها همیشه وجود دارد، احساس ترس و بیماری، زیرا موشها میتوانند انسان را به بیش از ۲۰ نوع بیماری مبتلا کنند، اما در اینجا مردم هیچ احساس خطری از گاز گرفته شدن توسط موشها ندارند و حتی گفته شده است که هیچ گزارشی از بیماریهای مربوط به موشها در زائرانی که به این معبد رفتهاند تا کنون وجود نداشته است.
طرفداران معبد معتقدند که اگر فردی سبب کشته شدن موشی در این مکان شوند اتفاق بسیار شومی است و آن فرد باید به معبد قرامت پرداخت کند. در مقابل معتقدند که اگر موشی پاهای فردی را لمس کند نشان از خوش یمنی و اتفاقات خوب برای آن فرد است.
بخصوص اگر این موشها سفید باشند. از بین هزاران موش موجود در معبد، چند موش سفید وجود دارد که به ویژه مقدس در نظر گرفته میشوند. اعتقاد بر این است که آنها تجلیات خود کارنی ماتا و چهار پسرش هستند. دیدن آنها یک نعمت ویژه است و بازدیدکنندگان تلاش زیادی برای بیرون آوردن آنها از لانهشان انجام میدهند و برای اینکه این اتفاق بیوفتد «پراساد»، یک غذای مقدس شیرین را به آنها ارائه میدهند.
شما جزو کدام دسته هستید؟
برای حفاظت از موشها از خورده شدن توسط حیوانها یا به دلیل جلوگیری از بیرون رفتن آنها از معبد، اطراف محوطه زندگی آنها را با سیم خاردار و دیوارهای محافظتی پوشانده شده است.
این معبد صبح زود از ساعت ۰۴:۰۰ برای عبادت و بازدید عموم باز میشود. کاهنان چاران «مانگلا-آرتی» Mangla-Aarti را اجرا میکنند و بوگ یک نوع غذای مخصوص را به عنوان پیشکش به موشها ارائه میدهند. خادمان، بین موشهایی که در معبد پرسه میزنند پیشکشهایی که زائران آوردهاند مانند آب، غذا، پنیر، شیرینی و شیر را پخش میکنند. همچنین کاسههای شیر در همه جای معبد به چشم میخورد که برای استفاده موشها در اطراف معبد وجود دارد. تعدادی پیشکش هم برای خادمان و راهبان معبد از طرف زائران آورده میشود.
مطمئنا افراد با خواندن این مطلب به دو دسته تقسیم میشوند، کسانی که تصمیم میگیرند به هیچ عنوان سمت این معبد نروند و قید دیدن این مکان چندشآور و خرافی را میزنند، و دسته دوم آنها که تصمیم دارند حتماً این مکان عجیب را از نزدیک ببینند که البته تعداد بسیار بسیار اندکی خواهند بود. شما جزو کدام دسته هستید؟