نقدی بر فیلم مکعب (Cube)

پنج غریبه با شخصیت های کاملاً متفاوت ، به طور غیر ارادی در پیچ و خمی بی انتها که شامل تله های کشنده ای است قرار می گیرند. 

مکعب فیلمی است که به بررسی ماهیت وجودی انسان که با تلاش هایی غریزی برای بقا و در مقابل آن حس انسان دوستی است می پردازد. ولی فیلم cube این موضوع را که قبلا نیز در سینما به آن پرداخته شده است را این بار به سبکی ساده و با طرح بسیاردقیقی انجام می دهد که می تواند هر بیننده ای را به نحوی جلب کند. قدرت اصلی این فیلم در رمز و راز آن نهفته است ، به طوری که من آن را در ذهن خود در دسته فیلم های درام اجتماعی ثبت میکنم. نه به دلیل نمای بیرونی آن ، بلکه به خاطر افکاری که در حین دیدن فیلم به سراغم آمدند.
متاسفانه برای من امکان مشاهده این فیلم بر روی صحنه جادویی سینما (که به زعم من فیلم های پر رمز و راز نیمی از نحوه القای حس خود را مرهون آن هستند) فراهم نبود ولی بعد از تماشای فیلم، خودم رادر موقعیتی متزلزل احساس می کردم که در معرض جنبه های پنهان زشت بشری در اجتماع قرار گرفته ام. این فیلم نه تنها ارزش دیدن را دارد ، بلکه شاید جسارت آن را داشته باشم که بگویم حتماً باید دیده شود! باید اعتراف کنم که این فیلم تأثیری عمیق روی من گذاشت و فکر نمی کنم در این هجوم احساسات تنها باشم.

سکانس آغازین با موفقیت توجه بیننده را به خود جلب می کند و به راحتی شما را رها نمی کند.

بازیگران این فیلم چندان شناخته شده و در حد ستاره نیستند ، اما همه آنها نمایش خوبی را در طول بازی ارائه دادند و از دید من بدون انتخاب درست بازیگران ، این فیلم به راحتی می توانست به یک فیلم ناموفق تبدیل شود ، زیرا داستان تقریباً براساس شخصیت طراحی شده است. Cube توانسته هوشمندانه ، جذاب و قابل تأمل باشد و مخاطب را در تمام طول فیلم همراه خود ببرد.

نکته جالب دیگری که این فیلم برای شخص من که در دانشگاه سختگیرانه ای رشته ریاضی را خوانده بودم داشت این بود که مرا دوباره به فکری فرو برد که اخیرا ذهنم به شدت درگیر آن است و آن اینست که ریاضیات کلید نجات بشریت در بسیاری از مسائل دنیای امروز است. و برای من که دانشجوی بسیار بدی بودم ، این سناریو که در آن فهم ریاضیات چیزی است که قهرمانان را از مرگ حتمی نجات می دهد ضربه دیگری بود برای آگاهی خودم از آنچه که فراموش کرده ام.

فیلم مکعب یک ابتکارهیجان انگیز است که افراد خود را اسیر دریک مکعب می بینند که متشکل از اتاقهای زیادی است که به هم متصل شده اند ، بدون هیچ راهی برای خروج راحت، که شبیه به سرگرمی اتاق فرار است با راهنمایی های پر رمز و راز ولی این بار بدون هیچ قطعیتی برای خروج نهایی از این اسارت. در هر صورت ، اگر علاقه ای به مسائل مهیج و روانشناختی دارید ، یا اگر سرگرمی اتاق فرار از علایق شماست، این فیلم انتخاب بسیار خوبی برای شما به شمار میرود.

در مورد من بعد از تماشای این فیلم اگر بخواهم به این فکر کنم که چه وضعیتی می تواند مرا  بسیار وحشت زده می کند ، مکعب یکی از بزرگترین چالش ها خواهد بود. افراد هر یک مهارتی دارند که می تواند به آنها کمک کند تا زنده بمانند و احتمالاً آنها را بیرون بیاورندو همه اینها با احساسات و برخوردهای انسانی عجین است که میتواند موجب یا مانع پیشرفت شود.
این یک  فیلم پراز حرف است و از نکته های مهم آن رقم زدن موقعیت ها و برخورد با شخصیت های مختلف به صورتی اجتناب ناپذیر است.در حالیکه بسیاری از فیلم های علمی تخیلی می خواهند با ابزار جلوه های ویژه مخاطب را همراه کنند، مکعب این کار چالش برانگیز را با سناریو و شخصیت پردازی صحیح خود انجام می دهد واین باعث می شود که مخاطب به فکر فرو رود.
مکعب با بودجه محدود و جلوه های دیجیتالی اغراق نشده و بسیار سنتی میتواند جایگاه خود را به عنوان یکی از هوشمندانه ترین فیلم های علمی-تخیلی دهه ۹۰ داشته باشد. فیلمی که در کنار the game  دیوید فینچر به نوعی آغاز گر جرقه های برای ساخت اتاق های فرار در سالهای بعدی بوده.

در ژانری که عمدتاً خطر فاجعه بودن فیلم وجود دارد ،مکعب یک فیلم بایک مقدمه اساسی و استادانه و همچنین فیلمنامه ای فوق العاده موفق،به روان انسان می پردازد. گروهی از غریبه ها در یک اتاق مکعب بیدار می شوند. آنها نمی دانند کجا هستند یا چگونه به آنجا رسیده اند اما می دانند که باید راهی پیدا کنند. همچنین وقتی آنها از هر اتاق خارج می شوند ، وارد اتاق دیگری می شوند که از لحاظ ظاهری کاملاً یکسان است و تنها شاید رنگ دیگری در نورپردازی وجود داشته باشد. باید قبل از مرگ راه خود را پیدا کنند ، اما تله های بسیاری در مسیر آنها وجود دارد.
این فیلم با اینکه در زمانی  ساخته شده است که اسکیپ روم به معنای امروزی وجود نداشته با این حال سناریو آن مشابه فیلمهای اتاقهای فرار است. آنها به زودی در می یابند که هر یک از آنها ویژگی یا تخصص خاصی دارند که شاید بتواند کلید فرار آنها باشد. یک نبوغ ریاضی وجود دارد که ممکن است کلید کشف راهی برای حل مشکل باشد. اتاق ها شماره گذاری شده اند و اعداد می توانند نوع اتاق را نشان دهند و حتی راهنمای یک نقشه باشند. مکعب در نشان دادن پویایی شخصیتهای داستان بسیار عالی عمل کرده است که از منظر من نگاه شگفت انگیزی به حساب می آمد. این فیلم اصالتی در خود دارد که علیرغم آنکه پرکشش و جذاب است ساعت ها بعد نیز بیننده را به فکر فرو میبرد.

حال و هوای رمز آلود در سراسر داستان جاری است. سرعت فیلم و نحوه فیلمبرداری مناسب است و مانند بسیاری از فیلمهایی با این سطح از رمز و راز ،پایانی قابل قبول دارد. چیزی که می توانید با دیدن این فیلم درموردش مطمئن باشید این است که سازندگان فیلم زمان زیادی را صرف کاوش در تمام ابعاد سناریو کرده اند. همه چیز قابل باور به نظر می رسد که برای فیلمی مانند مکعب نکته بسیار مهمی است. چیز دیگری که از دید من واقعاً قابل تحسین بود این است که پایان کار سعی در توضیح چیزی ندارد و میتوان بسیاری مسائل را رقم زد که این پایان احساس ترس و هیجانی را به جا می گذارد که در موفقیت در ژانر بسیار موثر است.

و در آخر آنکه اگر فیلم مکعب را ندیده اید، احتمالا چیزی را از دست داده اید.